Hayata, Kitaba ve İnsana Dair...

  SUÇLUYU KAZIYINIZ ALTINDAN İNSAN ÇIKAR… “Bir Ceza Avukatının Anıları”nı ilk kez üç yıl önce okumuşum. O zamanlar henüz genç bir hukuk talebesi idim ve oldukça etkilenmiştim. Bugün her ne kadar hukuka dair doğrudan bir meşguliyetim olmasa da, birkaç hafta önce tekrar okuma fırsatı buldum. Öncelikle kitapta yer verilen hikâyelerin ne kadar kısa kısa olsa da, her birisinin arkasında büyük bir derinlik barındırdığını söyleyebilirim. Bunu sanatla ilgilenenler de takdir etmiş olacaklar ki, hem birkaç hikâyeyi Lütfi Ö. Akad filme çekmiş, hem de çeşitli hikâyeler tiyatro oyunu haline getirilmiş. Kitap, idam ile ilgili hikâyelerle başlıyor. Kendisi de idam karşıtı olan ve hümanist doktrini savunan, bu yönde eserler de veren bir isim Erem. Erem her şeye rağmen, “Suçluyu kazıyınız, altından insan çıkar.” (s.35) diyerek, bugün de hukuk sistemlerinde egemen olan bireyi, insanı önceleyen bir yaklaşım sergiliyor. “Cezaevinde intihar edenler arasında ömür boyu hapse hükümlüler çoğunluktadır. D

AİLE HER ŞEY MİDİR? Miras, Norveç Edebiyatı’ndan okuduğum üçüncü eser oldu. Per Petterson’un “At Çalmaya Gidiyoruz”unu okumuş ve beğenmiştim. Dag Solstad’ın “Lise Öğretmen’i Pedersen’in Ülkemize Musallat Olan Büyük Siyasi Uyanışa Dair Anlatısı” kitabı ise her ne kadar bitirmesem de ilgimi çekmişti. Her iki kitaptaki olaylar Türkiye’den fersah fersah uzakta, son derece gelişmiş, kişi başı gelirde ilk sıralarda yer alan bir ülkede geçmekte ise de ilk kitapta anlatılan orman işçilikleri, baba-oğul ilişkisi -Torosların bir dağ köyünde büyüyen birisi olarak-bizim buralara benziyordu. İkinci kitapta yer alan öğretmenin anlattıkları ise, Türkiye’de solun tarihine ilgili olanların az çok bildiği ve benim de zevkle okuduğum Gün Zileli’nin anılarını andırıyordu. Miras kitabını da bu varsayımlardan yola çıkarak, bizim çevrede de sıkça bahsi geçen miras kavgası okuma saikiyle aldığımı söyleyebilirim. Kitap beklediğimin ötesinde bir miras meselesine yer veriyor. Miras meselesi görünürde iki kulübed